|
Motto:
Sztuka jest wyobcowana, gdy podlega kapitalistycznym prawom produkcji, to znaczy, gdy dzieło sztuki zostaje potraktowane jako towar.
Lawrence Alloway, "Book review" w Art in America, Sept. - Oct. 1974
1.
Żyjemy w cywilizacji coraz to szybszych zmian. Rzeczywistość jest dla nas niekończącym się procesem stochastycznym. Nie potrafimy oddzielić podmiotu, który działa (tego, co jest subiektywne) od tego, co staje się obiektywnym wynikiem działania. Nie potrafimy oddzielić nas od rzeczywistości. Podlegamy zależnościom i sami tworzymy następne zależności. Żyjemy pośród przedmiotów, których znaczeń nie znamy i pośród znaczeń, które utraciły odpowiadające im przedmioty.
2.
Artysta jest zaangażowany w kulturę swego czasu, jest bowiem częścią rzeczywistości. Mię można go oddzielić ani od rzeczywistości, ani od
sztuki bez unieruchomienia procesu. Obiektywizacja nauki oznacza wypreparowanie przedmiotu jako obiektu badania.
Sztuka jest praktyką jako działanie społeczne wewnątrz procesu rzeczywistości. Jest subiektywna i obiektywna jednocześnie. Podlegając działaniu, sama jest działaniem. Sztuka niczego nie zamyka, nie jest bowiem ostatecznym produktem twórczego wysiłku artysty. Nie jest ofiarowaniem innym zatrzymanego do obserwacji obrazu rzeczywistego, który zmienia się bez przerwy. Sztuka nie jest konsumpcją wzbogacającą kulturalnie odbiorcę. Nie jest relaksem, ani refleksem, ani zachwytem. Sztuka jest działającą praktyką społeczną zmieniającą rzeczywistość w nieustannym procesie dekonstruowania zużytych znaczeń i konstruowania w ich miejsce nowych znaczeń.
3.
Proponujemy więc sztukę nie jako zdanie analityczne konceptualizmu, lecz jako zdanie okazjonalne kontekstualnych empirycznie znaczeń:
Sztuka "S", w czasie "t", w miejscu "m", w sytuacji "x", w stosunku do osoby/osób "o".
4.
Logika rządząca sztuką jest logiką epistemiczną. Interesuje nas równie dobrze to co wiemy, jak to w co wierzymy, do czego jesteśmy przekonani, co uznajemy, co odrzucamy, co rozumiemy, co przypuszczamy. Sztuka działa więc w obrębie ideologii, przeciwstawiając martwej ideologii - żywą, prawdziwą, bo weryfikowaną przez praktykę swego czasu "t" w miejscu "m", w którym żyjemy aktualnie.
Nie jesteśmy przedłużeniem sztuki konwencjonalnej; malarstwa, rzeźby itp. Jest to dla nas historia.
Nie należymy do Art Worldu, nie podlegamy presji Art Businessu, żyjemy gdzie indziej. Nie jesteśmy zainteresowani cywilizacją, która nie
jest już naszą. Oglądamy świat z innego punktu widzenia. Interesuje nas czas historycznie aktualny.
|
