BIOGRAMY ARTYSTÓW

Rumunia

Uto Gusztar
Performer i promotor tej sztuki w Transylwanii. Twórca o korzeniach węgierskich. Jest aktywny od lat na wielu festiwalach w Europie, Azji i Ameryce Północnej. Działa, dokumentuje, pisze. Dał się poznać między innymi podczas Spotkań Performance Fado w Toronto (tam we współpracy z Le Lieu) czy w czasie organizacji Festiwalu ANNART - międzynarodowego przedsięwzięcia plenerowego, które odbywało się wokół wulkanicznego jeziora w Rumunii. ANNART uznano potem za jedno z najważniejszych miejsc wschodnioeuropejskiego performance'u. Od początku swojej działalności twórczej Uto Gusztar bada możliwości i niemożliwości komunikacji międzyludzkiej. Podczas RÓŹNIC jest kuratorem całej grupy performerów z Transylwanii.
(zobacz także: http://www.performanceart.ca/special/uto/home.html
http://www.chashama.org/currency/c02/05/c02-uto_g.htm )

Krisztina Szabo
Urodzona w 1977. Studiowała fotografię i obróbkę cyfrową obrazu na Uniwersytecie Sztuk Wizualnych im. Ioan Andreescu. Pierszą akcję, zatytuowaną "I'm in Love" wykonała podczas festwalu "The Trespasser" w 1998 roku. Od tego czasu kilkakrotnie robiła performance, czasem happening (np. ostatnio "SMS to God" [SMS do Boga]). Sięga też po sztukę video, fotografuje. W zależności od potrzeby, od kontekstu.

Attila Toro
Interesuje go krytyczna refleksja nad stykiem dwóch światów, naturalnego i sztucznego, i nad sposobem, w jaki mieszają się te światy w przestrzeni miejskiej i w mediach. W performance zafascynowany jest symbiozą tego, co realne i wirtualne, tego, co obiektywne i subiektywne. Chce tworzyć sytuacje, w których akcja artysty i percepcja widza splatają się. Działał choćby podczas festiwalu Fort Sztuki w 2000 roku w Krakowie czy w 2004 podczas Rencontre Internationale d'Art Performance w Quebeku.

Barnabas Vetro
Vetro to przedstawiciel młodego rumuńskiego performensu. Rocznik 1977 (Cluj, Rumunia). Praktykuje wiele form sztuki, choć najbardziej znane jego prace to instalacje. Wystawia peryferyjnie, w Rumunii, na Węgrzech. Jest w pewnym stopniu minimalistą. Studiował jakiś czas na Uniwersytecie Sztuk Pięknych w Timisoarze. Jest członkiem grupy artystycznej Vizeg.

Izrael

Adina Bar-On
Pionierka sztuki performance w Izraelu. Urodziła się w 1951 roku w Kibucu Kfar Blum, w Izraelu.
Poszukiwania performatywne Adiny dotyczą przede wszystkim dyskursu identyfikacji. Bardzo często jej prace poświęcone są - jak sama pisze - jednocześnie "konfliktom tożsamości i tożsamościom skonfliktowanym". Jako artystka wybrała sztukę działań, przez którą potrafi wykreować w widzu zarówno sprzeczne myśli, jak dwoiste i przeciwstawne afekty. Prowokuje i zachwyca. Reżyseruje w duszy widzów subtelne stany empatii, ostry krytycyzm i szybki ruch myśli.
Jest aktywną performerką od 1973, zaczęła podczas studiów na Bezalel - Akademii Sztuk Pięknych i Projektowania w Jerozolimie. Przez tego czasu przedstawiała swoje prace we wszystkich najważniejszych galeriach i muzeach sztuki w Izraelu. Jej działania często noszą wyraźne akcenty polityczne i są dialogiem ze tym, co społeczne. Są kontekstualne. Wiele podróżuje pokazując swoje performensy na całym świecie i prowadzi zajęcia dla studentów w zakresie komunikacji wizualnej. W 2001 roku została laureatką prestiżowej nagrody American Israel Cultural Foundation. W tym samym roku ukazała się też monografia poświęcona jej twórczości - "Adina Bar-On, Performance Artist".
(zobacz także: http://www.para-site.org.hk/events/20010720adina.htm
http://www.osp.art.pl/archiwum/adina_sacrifice.htm
http://www.osp.art.pl/archiwum/adina_vision.htm


Idit Porat
Rocznik 1964. Mieszka w Givatayim w Izraelu. Kuratorka i teoretyk sztuki. Matka dwóch córek. Autorka książki o sztuce Adiny Bar-On. Pisze teksty krytyczne. W 2006 zorganizowała Projekt Karov, interdyscyplinarny program wyprowadzający sztukę na ulicę, w przestrzeń bezpośredniego kontaktu z człowiekiem. Uczy młodzierz technik kreatywnego procesu wyobraźniowego. Prowadzi badania nad sztuką integracji ciała i umysłu, studiuje filozofię chińskiej medycyny, psychoterapię i psychodramę. Jest szefową Wydziału Fotografii w Camera Obscura School of Art w Tel Avivie.

Włochy

Nicola Frangione
Poeta dźwiękowy, performer, artysta interdyscyplinarny. Urodził się we Florencji w 1953 roku. Od 1972 mieszka i pracuje w Monza. Lubi rozmaite techniki: sztuki wizualne, graficzno-wydawnicze, muzykę i poezję dźwiękową, video, poezję wizualną i sztukę poczty. Koncerty poezji dźwiękowej Nicola Frangione czasem określa się mianem "sztuki dramaturgii". Stosuje "synergiczne użycie tekstu", gest jako kluczową formę ekspresji. Sięga po elementy ściśle lingwistyczne, eksploruje wokalność. Jego sztuka poszerza główną orientację w poezji dźwiękowej XX wieku i wyprowadzą ją w kierunku nowej ekspresji - komunikacyjnej, międzyludzkiej, kontekstualnej.
Producent i animator teatralny. Autor książek "Osservazioni critiche sulla funzione del nervo ottico nella semiotica dell'arte" (1977), "The relativity of language as the enigma of art" (1979); "Zen and Art" and "Snapshot" (1980); "Madame et Theatre" (1987). W latach 1987-95 prowadził magazyn o dynamice kulturowej - "Harta". Podczas Festiwalu RÓŹNICE najprawdopodobniej przedstawi performance z serii "Rapporti orali e trasversalita sonore" (Ustne sprawozdania i międzywiersze dźwiękowe).
(zobacz także: http://www.nicolafrangione.it/ )


Myriam Laplante
Artystka kanadyjska, urodzona w Bangladeszu, w 1954 roku. Materią dzieła może być wszystko. Ostatnio jest to inscenizowana fotografia w strojach zwierzęcych i przypominające zabawki, surrealne przedmioty. Myriam wykonywała performance m.in. podczas festiwalu Black Market w Niemczech, na Fado w Toronto, czy podczas Multimedia Art Festival "Transart Communication" na Słowacji. Ostatnie wystawy indywidualne miała w rzymskiej galerii Apart, gdzie eksperymentowała z wtórnym infantylizmem kulturowym, czy w Annina Nosei Gallery w Nowym Jorku. Jej sztuka jest teatralna, prześmiewcza, czasem zgryźliwa, czasem melancholijna.

Roberto Rossini
Performer, twórca video, malarz. Jego prace to wynik poszukiwań psychofizycznych i transmedialnych. Opiera się na doświadczeniu i akcentuje trzy znaczące dla swoich działań pojęcia: percepcja - receptywność - obecność. Jego oparte na antropologicznym podejściu do sztuki performance wykonywany jest często w znaczącej przestrzeni zastanej: w obiektach fabrycznych, budynkach historycznych czy świątyniach religijnych. Uczy w Instytuce Sztuk Tradycyjnych w Genui. Jest też współzałożycielem stowarzyszenia Albedo, działającego na rzecz kultury i aktywnej wyobraźni.

Francja

Fabien Montmartin
Artysta rytmu i słowa. Performer i animator kultury. To jego polem działania jest ekspresja głosowa. Zwraca uwagę na wewnętrzny aspekt każdej racy twórczej. Jest inicjatorem pierwszych Warsztatów Sztuki Kontekstualnej. Współtworzył międzynarodowy projekt artystyczny EXIL. Mieszka w Montpellier.

Oraz:
Melanie Diseur
Młoda performerka zaproszona na Festiwal przez Fabiana Montmartina.

Kanada

Bruce Barber
Jedna z czołowych postaci światowego konceptualizmu. Urodzony w Nowej Zelandii. Artysta wszechstronny, pisarz, filozof sztuki, kurator sceny alternatywnej. Działa w Halifaxie w Nowej Szkocji. Jest też profesorem na Nova Scotia College of Art and Design. Jego prace pokazywane były podczas Biennale w Paryżu, w Sydney, w New Museum w Nowym Jorku czy w London Regional Gallery. Jest auterem bezcennych "Essays on Performance and Cultural Politicization", współautorem książki "Voices of Fire: Art Rage, Power, and the State", a także opracowania zatytułowanego "Conceptual Art: the NSCAD Connection 1967-1973". Teksty krytyczne publikuje w "Littoral Art". Prowadzi undergroundowy Squat Project. Twórca koncepcji "akcji komunikacyjnej".
(zobacz także: http://www.novelsquat.com/ )


Stéphane Boulianne
Eksperymentator muzyczny i poeta. Młody mistrz muzyki improwizowanej. Przetwarza poezję na język dźwięków. Tworzy wizualizacje, które łączą video, muzykę, grafikę i tekst. Występował m.in. na Festival de Musiques de Creation, grając obok takich sław jak Fred Frith czy Mei Han Ensemble.

Amelie Laurence Fortin
Młoda artystka (26 lat) związana z kanadyjską galerią L'Oeile do Poisson. Studiowała w college'u Sztuki Wizualnej w Cégep de Sainte-Foy, na Uniwersytecie Lavale w Quebec'u i Akademii Sztuk Pięknych w Marsylii. Brała też udział w unikalnych Warsztatach Sztuki Kontekstualnej prowadzonych przez Richarda Martela. Jej prace - najczęściej obrazy, instalacje czy graffiti - ożywiają pytanie o szczególne kody tego, co jest dla nas Realne.
(zobacz także:http://www.terminus1525.ca/studio/view/3766)

Francis O'Shaughnessy
Absolwent Wydziału Instalacji i Sztuki Performance Uniwersytetu w Quebeku (UQAC). Jest uczeniem Richarda Martela i działa w ramach Centrum Sztuki Aktualnej "Le Lieu". Współ-kurator grupy artystów z Kanady. Aktywny w młodym kanadyjskim środowisku twórczym. Mimo młodego wieku wykonywał akcje podczas wielu międzynarodowych spotkań, takich jak TEST Performance Art Event w Bostonie, Festiwalu Interakcje w Piotrkowie, czy podczas campusu UPI w Bandung w Indonezji.

Maya Pasternak
Młoda artystka kanadyjska o polsko-żydowskich korzeniach. Uczyła się w Nova Scotia College of Art and Design, gdzie miała pierwsze wystawy, performance'y, odczyty. Niedawno zaczęła robić nie-performance. Nie robi prac bez mocnego komunikatu.

Kathleen Ritter
Artystka transmedialna, pisarka i animatorka kultury z Vancouver. Członkini stowarzyszenia Ladies' Afternoon Art Society, organizacji non-profit, która zajmuje się pięknem w świecie współczesnym. Jej prace i działania zwracają uwagę bezceremonialną szczerością i bezpośredniością. Dotyczą konsumeryzmu, języka, gender. Anektują dla sztuki przestrzeń miejską, zwyczajną, niedocenianą. Często wykorzystuje do tego ornament uliczny, performance czy nierutynowe działanie społeczne. Ostatnio w ramach stowarzyszenia wykonywała akcje: Lovely Ornaments (Skol, Montreal), A Lovely Makeover (Access, Vancouver), Absolutely Free Lint Removal (Toronto), Art Gallery Washroom Inspections (Vancouver) oraz Free Cell Phone Sanitation (Vancouver). Projektuje i opisuje przyszłe działania i happeningi grupy the Ladies' Afternoon. Pracuje dla Artspeak Gallery od 2003 roku i była kuratorką takich wydarzeń jak Expect Delays.

A także:

Michelle Rhéaume
Z Montrealu. Brała udział w biennale FIX 2004 w Belfaście - poświęconym współczesnej sztuce akcji.

Madjid Esfeyni
Performer. Uczeń Bruce'a Barbera.

Greg Sholette
Artysta z grupy REPOhistory.

Stephan Schulz

Australia

Anne Graham
Urodzona w 1949 w Buxton, w Wielkiej Brytanii. Profesor Anne Graham to znana teoretyk i praktyk sztuk wizualnych. Jest szefem dwóch szkół Australijskiego Uniwersytetu w NewCastle: School of Humanities i School of Fine Art. Jej media artystyczne to przede wszystkim instalacja geometryczna, rzeźba w przestrzeni publicznej, environment, performance. Pracuje między innymi wokół zagadnienia przestrzeni artystycznej, związku seksualności z przestrzenią. Autorka ponad 16 wystaw indywidualnych; w Australii, Stanach, Japonii. Ostatnio związana z Sherman Galleries w Sydney.
(zobacz także: http://www.newcastle.edu.au/school/fine-art/staff/grahamanne/index.html )

Białoruś

Wiktor Petrow
Urodził się w roku 1957. Absolwent grafiki, malarstwa i projektowania na Mińskiej Akademii Sztuk Pięknych. Twórca i kurator Festiwalu Performance "Navinki" odbywającego się w stolicy Białorusi od 1999 roku. Czołowy przedstawiciel białoruskiego krytycznego body artu. Zaangażowany i świadomy swoich akcji. Przeciwstawia się ideologii i wszelkim binarnym podziałom (np. obce-swojskie, białe-czarne itd.) w świecie sztuki. Walczy o wolność myśli i działania. Był obecny na wystawach i spotkaniach artystycznych w Szwecji, Finlandii, Polsce, Czechach, Szwajcarii. O swojej pracy mówi: "W różny sposób możemy odczuwać czas. Raz jest skoncentrowany, raz rozrzedzony. Performance leży bardzo blisko generalnego szlaku sztuki, blisko mocnych energii. W żadnym innym przypadku artysta nie współdziała z ludźmi tak bezpośrednio jak w sztuce performance. Tu i teraz musi zaistnieć, otworzyć się, pokazać twarz. Nie może kłamać, bo to się natychmiast na nim zemści. Cały czas trzeba iść szlakiem wysokich energii."

Juras Barysewicz
Przyszedł na świat w 1966 roku. Jest performerem, eseistą i tłumaczem. Członkiem stowarzyszeń artystycznych The Second Art Front i Schmerzwerk. Jego praca zaowocowała także książkami "The Body and the Text", "Alter nemo", "The Vanguard".

A także:

Nataliya Lisovskaya
Aliaksandr Sarna


Holandia

Paul Panhuysen
Pochodzi z Holandii, urodził się w 1934 w Borgharen, mieszka i pracuje w Rotterdamie. Studiował malarstwo na Akademii Jana van Eycka w Mastricht i socjologię sztuki na Uniwersytecie w Utrechcie. Był rektorem Akademii Sztuk Pięknych w Leeuwarden i dyrektorem departamentu edukacyjnego w muzeum miejskim w Den Haag i Van Abbe Museum w Eindhoven. W 1965 roku założył grupę artystyczną "De Bende van de Blauwe Hand", która była ściśle związana z międzynarodowym ruchem Fluxus - artyści z tej grupy tworzyli environments, organizowali happeningi, prezentowali "sytuacje", które angażowały do udziału publiczność. W 1968 roku Paul Panhuysen założył "Maciunas Quartet" - zespół znany polskiej publiczności głównie z koncertów na Festiwalu Muzyki Współczesnej "Warszawska Jesień". Panhuysen należy do grona najważniejszych europejskich artystów tworzących w obszarze sound art. Dźwięk odgrywa również ważne miejsce w jego pracach wizualnych - zarówno w instalacjach jak i w performances. Od 1982 roku tworzy "Long String Installations", które grają z jego udziałem podczas koncertów/performances, jak również samodzielnie, poruszane przez wiatr, deszcz i wskutek wewnętrznych napięć. "Long String Installations" prezentował m.in. od 1982 roku w Bostonie, Waszyngtonie, Dreźnie, Berlinie, Hannowerze, Linzu, Ferrarze, Barcelonie, Moskwie, Paryżu, Nowym Jorku, San Francisco, Tokio, Kobe, Kyoto, Lyonie, Rzymie, Pradze, Mexico-City, a także w Lublinie podczas Festiwalu "Art Kontakt". W 1989 roku zaczął tworzyć utwory, w których wykorzystuje twórcze możliwości, inteligencję i umiejętności komunikowania się zwierząt, a w szczególności ptaków. W 1980 razem z żoną Heleną założył Het Apollohuis - ruch/sieć artystyczną o zasięgu światowym. Między 1980 a 2001 rokiem w ramach Het Apollohuis zorganizowano wystaw i instalacji, 476 koncertów i performance'ów', a także liczne odczyty, sympozja, festiwale.

Mirjam Berloth
Urodziła się w 1963 roku. Robi instalacje. Ostatnio tworzy dwu- i trójwymiarowe panele wypełnione niewielkimi, jakby wyciętymi z mapy kształtami. W 2004 zaanektowała ogromną ilość nieużywanych okien i witryn holenderskich domów, żeby pokryć je wcześniej przygotowanymi panelami graficznymi. Działa w Het Apollohuis. Robi regularne spacery, które - jak mówi - zbliżają artystów i ludzi lokalnej okolicy. Wyszukuje specjalne lokacje i sprasza międzynarodowe grupy artystów do robienia w nich wystaw, np. w starej pralni, pustym garażu, lokalnej graciarni. Służy radą młodym twórcom i buduje zaplecze dla ich pracy. Choćby w ramach projektu Streetlight. Mieszka w Amsterdamie.

Guus Koenraads
Malarz, grafik, fotograf. Jak wszyscy uczestnicy Festiwalu jest twórcą interdyscyplinarnym. Rocznik 1949, Eindhoven. Studiował architekturę krajobrazu, wzornictwo przemysłowe w Eindhoven. Dyplom zrobił na Akademii im. Jana van Eycka w Maastricht. Był także gościem w Hochschule der Kunste w Berlinie. Ponad 20 wystaw indywidualnych, przynajmniej tyle samo zbiorowych. W malarstwie liryczny, w fotografii powściągliwy. Pracuje z pustką, symetrią i mocnym znakiem graficznym. Chwilami nowy symbolista.

Rudi Struik
Urodził się w 1947 roku w Amsterdamie. Ponad 20 lat mieszkał i pracował w Kanadzie. Teraz działa w Leiden. Uczył się u Fransa Zwartjeasa w Art College w Hadze. Robi asamblaże,instalacje, fotografie cyfrowe. Tworzywem jego pracy może stać się prawie każda materia. Drewno - bo wnosi charakterystyczne ciepło. Metal - bo jest zaprzeczeniem drewna. Betonowy mur staje się przestrzenią dla malarskiego śladu czy wielkiego muralu. Ekspresja nie zna granic. A jeśli nawet, to nie wyznacza ich na pewno materia. Ostatnie fotografie Rudiego układają się w przestrzenne environmenty, który mają za cel wywoływać określone uczucia.

Kitty Zijlmans
Jest profesorem Historii Sztuki na Uniwersytecie w Leiden. Członkini Międzynarodowego Stowarzyszenia Historyków Sztuki. Konsultant przy wyborze naukowców zajmujących się naukami Holenderskiego człowieku przyjmowanych do Holenderskiego Instytutu Studiów Zaawansowanych (Institute of Advanced Study in the Humanities and Social Sciences). Urodziła się w 1955 roku w Hadze. Zajmuje się historią i systemami w teorii sztuki, sztuką współczesną, problematyką kultury obrazu. Jest autorką wielu publikacji na ten temat, m.in. "Die Welt im Blickfeld", "Back Frontiers: Towards a History of Art in a Global Perspective", "Imaging Women.Ideal, self-image and makeability in contemporary art", "Kommunikation über Kunst". Jest także współautorką książki "The Image Society: Essays on Visual Culture".

Niemcy


Roland Beregere
Twórca z Kolonii. Eksploruje dwa podstawowe tematy: czas i materię. Jest konceptualny i kontekstualny zarazem. Działa głównie w Niemczech i Belgii. Na festiwalu zaprezentuje akcję zatytułowaną "Objets oublies" [Przedmioty zapomniane].

Detlef Brezel
Urodzony w 1963. Jest blisko związany z EPI (Europäisches Performance Institut). Między 1999 a 2004 rokiem aktywnie uczestniczył w pracach Galerii 68elf. Jego miasto to Kolonia. Wystąpi razem z Rolandem Beregerem.

Jens Brand
Kompozytor, artysta audiowizualny. Wykonuje minimalistyczne realizacje dźwiękowe, instalacje muzyczne, performance. Występuje na koncertach i nagrywa płyty. Na wszystkich kontynentach, w Europie, Botswanie, Japonii, Stanach Zjednoczonych. Konstrukcje dźwiękowe Branda to przedmioty sugestywne, które przez kontekst wypełniają się znaczeniami i prowokują do pracy wyobraźni. Bada światy nowych mediów; od strony krytycznej. Niesłychanie wrażliwy na strumień informacji audialnej i zafascynowany strukturą komunikatu dźwiękowego. Mieszka i pracuje w Dortmundzie.

Jürgen Fritz
Należy do słynnej grupy Black Market International od początku jej powstania (1985). Urodził się w 1958 roku. Ukończył studia teatrologiczne. W latach 1982-1989 pracował z OHNE-MICH-THEATER, gdzie przygotowywał spektakle na podstawie autobiografii Adalgisa Conti, tekstów Bataille'a, de Sade'a, Apollinaire'a, muzyki Schuberta. Jako członek Black Marketu zawsze działał intermedialnie. Brał udział m.in. w Kongresie Estetyków w Jabłonnie (1986), EXPO 2000 w Hannover, Festiwalu New Territories w Glasgow (2005), documenta 8 w Kassel. Od 1987 roku w ASA European (Art Service Association). Od 1989 roku realizuje wspólne performance z Norbertem Klassenem; między innym w Muzeum Sztuki w Bern, Rote Fabrik w Zurychu, Künstlerhaus w Wiedniu. Często także w kooperacji z polskim performerem Zygmuntem PioTroskim.

Stany Zjednoczone

Marilyn Arsen
Artystka z Bostonu. Założycielka grupy Mobius, działającej od 28 lat niezależnej inicjatywy interdyscyplinarnej. Mobius Center od lat tworzy wystawy i wspiera akcje artystyczne na terenie Bostonu i stanu Massachusetts, od perfrmance'ów solowych do przedsięwzięć o dużej skali i rozmachu. Marilyn Arsen prowadzi zajęcia w ramach Performance Area w The School of the Museum of Fine Arts, które stało się promieniującym na całą Amerykę ośrodkiem rozwoju sztuk performatywnych. Uczy nowoczesnego podejścia do sztuki multimedialnej, muzyki, tańca, instalacji.
(http://moboids.wordpress.com/, )

Lewis Gesner
Rocznik 1957. Uczył się jazzu u Roswella Rudda, który - jak mówi artysta - "nauczył go, jak nie słuchać". Po studiach na Wydziale Kompozycji Uniwersytetu w Maine, zajął się animacją video (na MIT i Cambridge). Posiada dwa dyplomy: sztuki wizualnych i literatury. Kiedyś związany z nowojorskim ruchem "New Poverty", artystami tworzącymi sztukę z materiałów "ubogich", z wszystkiego, co nawinie się pod rękę. Robi performance i bada sztukę od strony jej procesualności. Jego najważniejsze dzieło, "Symfonie Instrumentalizmu" to strumień świadomości poddany precyzyjnym modulacjom formalnym. Przedstawiał swoją sztukę w Nowej Anglii, Nowym Jorku i w licznych galeriach w Europie. Obecnie jest członkiem Mobius Artists Group w Bostonie.

Travis McCoy Fuller
Studiował w School of the Museum of Fine Arts w Boston i na Tufts University. Ma za sobą performance'y w Nowym Jorku, w Bostonie, w Rockport. Ale także w Bogocie czy w Galerii "MAS" w Serbii. Jest kuratorem TEST Performance Art Event od 2004 roku.

Kristina Lenzi
Mieszka w Salt Lake City, w stanie Utah, gdzie uczy w Westminster College, na Uniwersytecie Utah i Weber State University. Skończyła Museum School i Tufts University w Bostonie. Swoją praktykę performance antropologizuje, widząc w niej część sztuk rytualnych. Proces twórczy działającego performera jest dla Lenzi bliski medytacji. Uczestniczka wielu festiwali sztuki w Bostonie (razem z grupami performerskimi Mobilize 3, TEST i The Present Tense), czy konferencji Performance Studies International na Brown University. Pracuje też jako kuratorka: podczas First Night Salt Lake City w 2005 roku, czy obecnie nad największym dotąd festiwalem sztuki akcji w swoim rodzinnym stanie. Podczas festiwalu (marzec 2007) otworzy miesięczną wystawę swoich prac.

Singapur

Juliana Yasin
Działa na obszarze rodzinnego Singapuru, ale także Indonezji, Malezji i Australii. Była artystką performance zaproszoną w tym roku na Biennale Sztuki w Dżakarcie. Wspierana przez Muzeum Narodowe w Singapurze. Yasin podejmuje tematy współczesnego świata wyobraźni masowej. Nie ucieka od zadawania przez swoją sztukę pytań o "twarde", rzeczywiste problemy dzisiejszego człowieka.

Nowa Zelandia


David Cross
Urodził się w Melbourne w 1968. Dyplom otrzymał w zakresie Sztuk Wizualnych na Monash University, obecnie zaś pracuje nad doktoratem w Queensland University of Technology w Brisbane. Jest takźe wykładowcą na Massey University w Wellington. Wystawia regularnie od 1990 roku. Brał udział m.in. w wystawie Perspecta 1999 w Sydney, a swoje performance prezentował w Australijskim Centrum Sztuki Współczesnej (Australian Centre for Contemporary Art) w Melbourne czy podczas festiwalu Interakcje 2003 w Polsce. Lokalnie działania przedstawia w galeriach, kościołach I uczelniach całej Nowej Zelandii. Pisze regularnie do prasy nowozelandzkiej.

Aaron Kreisler +3
Historyk sztuki z Massey University w Wellington.

Polska

Janusz Bałdyga
Urodzony w 1954 r. w Lublinie. Studiował w ASP w Warszawie na Wydziale Malarstwa. Uzyskał dyplom w 1979 r. Zajmuje się performance, rysunkiem , jest autorem instalacji i realizacji przestrzennych. Członek i współzałożyciel grupy plastycznej "Pracownia" (1976-81), współprowadzący pracownie "Dziekanka" (1977-79). Jest członkiem Akademii Ruchu. W dorobku artystycznym posiada wiele realizacji: performance, działań ulicznych, instalacji obiektów przestrzennych.

Jerzy Bereś
Performer i rzeźbiarz. Jedna z najważniejszych postaci współczesnej sztuki akcji. Urodził się w 1930 roku w Nowym Sączu. Uczeń Xawerego Dunikowskiego - dyplom na Krakowskim ASP w 1956. Najpierw rzeźby z gipsu i żelazobetonu. Potem, od 1960 roku cykl Zwidy, po nim Wyrocznia. Surowce naturalne: drewno, kamień, konopny sznur. W 1968 r. Bereś wykonał swoją pierwszą manifestację artystyczną Przepowiednia I. T o ona zapoczątkowała serię performance'ów zawieszonych między polityką a etyką, które artysta nazwał "mszami" (Msza Romantyczna, Msza Polityczna, Msza polska).
Jego niezwykła akcja Dialog z Duchampem byał jedną z pierwszych skutecznych prób przewartościowania tradycji konceptualnych. Mieszka w Krakowie.

Cezary Bodzianowski
Polski współczesny dadaista z prawdziwego zdarzenia. Jego dyskretne i ulotne działania mają wielką siłę poetycką. Jest nieprzewidywalny i nieuchwytny pojęciowo. To, co robi, nazywa "osobistym teatrem zdarzeń". Urodził się w 1968 roku. Studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie i Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych w Antwerpii. Jego akcje badające rzeczywistość z surrealistyczną wprost subtelnością przyniosły mu sławę (nagrodę Pegaza, paszport Polityki, itd.). Jest idolem młodego pokolenia polskich artystów. Mieszka w Łodzi.

Oskar Dawicki
Nazywa się go czasem "czarnoksiężnikiem performance'u", bo ciągle nosi błyszczącą niebieską marynarkę. Działa przewrotnie. Należy też do supergrupy Azorro (a ta powstała w 2001). "Przez dwa lata, pracując jako grafik komputerowy w jednej z krakowskich agencji reklamowych, potajemnie, nie będąc nawet autorem, umieszczał swój mikroskopijny autoportret na plakatach, ulotkach i folderach reklamowych zamawianych przez producentów sprzętu grzewczego, artykułów medyczno-sanitarnych czy dostawców surowców dla przemysłu ciężkiego. Jego twarz powielona została w dziesiątkach tysięcy egzemplarzy, ale pozostała zupełnie niezauważona!" (Raster). Przeprowadził spektakularną akcję śledczą "Czy Oskar Dawicki istnieje?"

Piotr Gajda
Artysta i kurator sztuki. Organizator (razem z Gordianem Piecem) Międzynarodowego Festiwalu Sztuki Akcji INTERAKCJE w Piotrkowie Trybunalskim, a także pomysłodawca "Translacji" - cyklu pięciu twórczych spotkań ( 1995 - 2000) artystów końca wieku i "Skrzyżowań"(od 2003 r.) spotkań rzeźbiarzy z Polski i Europy. Na czas INTERAKCJI przeniósł do piotrkowskiej Restauracji "Europa" centrum świata, które wcześniej (gestem Salvadora Dali) usytuowane było na stacji kolejowej w Perpignan. Wykonuje działania (np. "Rozmowy niedokończone"),

Artur Grabowski
Poeta, eseista, dramaturg. Urodził się w 1967 roku. Działając komentuje rzeczywistość. Miesza efekty, sięga po symbole. Gra konwencjami. Wydał m.in. "Ziemny początek", "Do trzech razy sztuka", "Klatka z widokiem". Publikuje w Res Publice Nowej, Teatrze, Kiedyś blisko związany z brulionem. Uczy (teorii literatury, poetyki) na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie i na University of Illinois w Chicago. Prowadzi warsztaty teatralne, reżyseruje.

Peter Grzybowski
Osobowość krytyczna. Malarz, twórca multimediów (instalacje świetlne, wideo, CDROMy, strony internetowe), performer. Od lat związany ze sceną sztuki akcji w Stanach Zjednoczonych. Projektuje i eksperymentuje z sytuacjami wzajemnej zależności człowieka (performera) i maszyny (komputera). Mieszka i pracuje w Nowym Jorku. (Więcej: www.grzybowski.org)

Wacław Kuczma
Performer i kurator sztuki współczesnej. Malarz i animator kultury. Dyrektor Galerii Miejskiej BWA w Bydgoszczy. Urodzony w 1956 roku w Bydgoszczy. Studia zrobił w Gdańskiej Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych. Pracował jako nauczyciel malarstwa i rysunku. Od lat ajmuje się nauczaniem artystycznym, prowadzeniem galerii, organizowaniem wystaw i sympozjów artystycznych w Polsce i zagranicą. Jest współzałożycielem Stowarzyszenia Artystycznego "Wieża Ciśnień", Towarzystwa Wspierania Edukacji Plastycznej w Bydgoszczy oraz Stowarzyszenia Sztuki "Graz" w Regensburgu. Aktywny i bezkompromisowy. Wystawiał w galeriach i muzeach w Polsce i na świecie - 50 wystaw zbiorowych i około 40 indywidualnych (m.in. Bydgoszcz, Pałac pod Baranami Kraków, Galerie in der Kofferfabrik Nurnberg, Galerie an der Havel Brandenburg, BWA Słupsk, , I.P of Modern Arts Pomal Holandia, Galeria 13 New York, Miami, Bałtycka Galeria Sztuki Ustka, Utrecht Holandia). Oskarża współczesną cywilizację o zakłamanie i infantylizm.

Przemysław Kwiek
Rzeźbiarz, autor instalacji, filmów, interwencji, performer, akcjoner, malarz. Urodzony w 1945 roku w Warszawie. Studiował na ASP w Warszawie u Oskara Hansena i Jerzego Jarnuszkiewicza. Wspólnie z Zofią Kulik tworzył duet akcjonerski KwieKulik. Proponował radykalne podejście do zdarzeń życiowych i traktowanie ich wszystkich jako sztuki. Program "sztuki zachowania się" mówił: "gdziekolwiek jesteś, jesteś artystą zachowania". Artysta swoje wystąpienia, bez względu na użyte medium, nazywa "appearance" - pojawieniem się. Kwiek jest też twórcą Stowarzyszenia Artystów Sztuk Innych (SASI), pomysłodawcą i organizatorem "Ogólnopolskiego Festiwalu Pojawień się i Wyglądów" w Muzeum Narodowym w Warszawie. Mieszka w Łomiankach k. Warszawy.

Zbigniew Libera
Urodzony w 1959 w Pabianicach. Artysta intermedialny. Samouk. Zaczynał od fotografii i video. Był związany z łódzką Kulturą Zrzuty i Strychem. W latach 90-tych włączony do nurtu sztuki krytycznej. Jego najbardziej znane prace to z pewnością "Urządzenia Korekcyjne" (w tym "Universal Penis Expande"r) i "Lego. Obóz koncentracyjny". Wystawy indywidualne i zbiorowe miał m.in. w Kunstpalast w Düsseldorfie , Bonner Kunstverein w Bonn, Museum of Contemporary Art w Chicago, Museum Moderner Kunst, Stiftung Ludwig w Wiedniu, w CSW w Warszawie, na Biennale Sztuki w Wenecji itd.

Ryszard Ługowski
Rysownik, malarz, performer. Rocznik 1955. Studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, gdzie obecnie prowadzi Pracownię Rysunku. Od 1990 roku kieruje Galerią Kuchnia, a od 2001 roku Galerią XX1 w Warszawie. Prezentuje swoje prace na licznych wystawach indywidualnych, zbiorowych, konkursach i sympozjach. Brał udział w polsko-hiszpańsko- niemieckim programie międzynarodowych spotkań "Projekt Visum". Był laureatem I nagrody "Krytycy o nas" czy Ogólnopolskiej Wystawy Malarstwa. Jest też współorganizatorem wystaw Faunomania prezentowanych w Centrum Rzeźby w Orońsku, Borey Art Center w St. Petersburgu, Galerii RLBQ w Marsylii. W 1998 roku założył fikcyjną firmę ERES s.c., której działalność promuje wszem i wobec.

Bartosz Łukasiewicz
Młody filozof i artysta akcji. Rocznik 1981. Absolwent Wydziału Filozoficznego Uniwersytetu Warszawskiego. Obronił dyplom poświęcony filozoficznym i logicznym konsekwencjom myśli Jana Świdzińskiego. Publikuje w magazynie "Sztuka i filozofia". Obecnie pracuje w Mazowieckim Centrum Kultury i Sztuki w Warszawie. Jest aktywnym propagatorem kontektualizmu.

Jan Mioduszewski
Artystyczny multinstrumentalista. Niezwykły iluzjonistyczny malarz, twórca instalacji, performer. Nigdy nie oczywisty; unika symboliki. Na przykład robi akcje, które nazywa "still performance", gdyż nie angażują ruchu artysty mimo osiągnięcia niewątpliwego efektu na widzu. Prowadzi zajęcia na ASP w Warszawie. Jego projekt "meblowanie galerii " jest głosem w dyskusji na temat instytucji sztuki ( die Institution Kunst wg. Herberta Marcuse). Jako "Fabryka Mebli" wykorzystuje kostiumy malowane. Najważniejsze performance to "Ściana", "Rzeźba", "Part No 1, 2, 3 i 4".

Andrzej Mitan
Muzyk jazzowy, artysta akcji. Animator kultury i kurator wielu wystaw sztuki współczesnej. Ostatnio w projekcie grupowym "Figury Niemożliwe", łączącym jazz, poezję dźwiękową i happening. Znany jest też z działalności w grupie Onomatopeja. Jest współtwórcą Centrum Sztuki Współczesnej na Zamku Ujazdowskim w Warszawie. Jego płyta zatytułowana ,,Ptaki" znajduje się w zbiorach m.in. Museum of Modern Art w Nowym Jorku. Otrzymał nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego za całokształt swoich dokonań. Mieszka w Grójcu.

Artur Tajber
Jeden z czołowych polskich konceptualistów. Urodził się w Katowicach w 1953 roku. Studiował na Wydziale Malarstwa na ASP w Krakowie w pracowni prof. Adama Marczyńskiego. W ruchu sztuki performance działa od końca lat siedemdziesiątych. Wystawiał i działał między innymi na "Walk'Man for Belfast Town", "Walk'Man" w Londynie, podczas Festival International d'Art Vivant w Lyonie czy w galerii Temple Bar Gallery w Dublinie. Prowadził galerię gt i Galerię Pryzmat w Krakowie. Aktualnie jest kuratorem poświęconego sztuce performance programu AKCJA w Galerii Bunkier Sztuki w Krakowie.

Waldemar Tatarczuk
Malarz, performer, animator wydarzeń artystycznych związanych ze sztuką akcji. Szef Ośrodka Sztuki Performance Centrum Kultury w Lublinie i kurator jednego z najważniejszych światowych festiwali sztuki akcji - EPAF (European Performance Art Festival). Prezes Lubelskiego Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych. Urodził się w 1964 roku. Studiował na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Performance jest jego środkiem wyrazu od 1987 roku. Do jego najbardziej znanych prac należą: "Chleb-Wino-Krew" (1990), "Kroki" (1997), "21" (2001), "Pytania" (2003).

Fredo Ojda
Artysta wszechstronny. Wykonuje akcje, minimalistyczne ogrody, instalacje, książki artystyczne. Jest założycielem i szefem mieszczącej się na warszawskim Ursynowie, Galerii Działań - miejsca prawdziwie niezależnej współczesnej kultury i sztuki. Ogranizuje sesje naukowe, wersnisaże pobudzające myśli i odkrywające nieznane przestrzenie dzisiejszej, postkonceptualnej sceny artystycznej.

Gordian Piec
Performer. Animator kultury. Organizator (razem z Piotrem Gajdą) Międzynarodowego Festiwalu Sztuki Akcji INTERAKCJE, który odbywa się corocznie w Piotrkowie Trybunalskim.

Józef Żuk Piwkowski
Artysta i animator wydarzeń artystycznych. Urodził się w 1950 roku w Łodzi. Studiował na Politechnice Łódzkiej i w PWSTiTV w Łodzi. Robi filmy krótkometrażowe i eksperymentalne, fotografuje, tworzy grafiki komputerowe i net-art. Jest założycielem Galerii "2b" i Stowarzyszenia STEP. Silnie związany z Warszawą. Organizuje wystawy (choćby ostatnie "Ikony zwycięstwa"), rozmawia o sztuce (prowadzi spotkania dyskusyjne w klubo-księgarni Czuły Barbarzyńca). Jest redaktorem pisma "tytuł roboczy". Do jego najważniejszych prac należą m.in. Wystawa obrazów i konstrukcji trójkątnych, Galerie Hedvige Erde, Paryż 1988, Zapis - PhotoMemory, ZPAF-CSW, Warszawa 2002, czy Tautologie - fotografie, Galeria Zaoczna 2002-2003.

Maciej Sawicki
Performer. Działa w kręgu Fundacji Galerii Foksal. Kiedy konceptualista Andrzej Dłużniewski zaczął tworzyć obrazy z i w pamięci, Sawicki zaczął malować obrazy według jego koncepcji. Bierze udział w programie galerii Raster - Willa Warszawa.

Jan Świdziński
Twórca kontekstualizmu. Artysta intermedialny, performer i filozof. Autor manifestu "Sztuki jako sztuki kontekstualnej" (Lund 1976), w którym przedstawił ideę sztuki jako praktyki społecznej i działania komunikacyjnego. Sprzeciwiał się w niej jednej definicji sztuki i rozuminiu jej jako tworu ponadczasowego i autonomicznego wobec rzeczywistości pozaestetycznej. Urodził się w 1923 roku. Studiował malarstwo na ASP w Warszawie, potem także grafikę i taniec. Koncepcję sztuki Kontekstualnej stworzył badając logikę formalną i struktury językowe. Zajmuje się zagadnieniem komunikacji i informacji. Jest autorem książek takich, jak: "Art as Contextual Art", "Art, Society and Self-Conciousness", Freedom and Limitation - The Anatomy of Postmodernism". Wystawiał m.in. w: De Appel Gallery w Amsterdamie, Malmö Museum, Centro Internationale Multimedia w Salerno. Prowadził zajęcia lub miał spotkania ze studentami m.in. w Vancouver University, New York University, Ecole Nationale Superieure des Beaux Arts w Paryżu, na Quebec University, L'Ecole Sociologique Interrogative w Paryżu czy University of Calgary. Ostatnio opublikował w wydawnictwie Inter książkę "L'art et son contexte", podejmującą inaczej problem istnienia sztuki i zarysowującą alernatywę zarówno dla współczesnej pustki refleksyjnej w sztuce, jak dla wszechwładnego komercyjnego artworldu.

Zbigniew Warpechowski
Performer, malarz, poeta, teoretyk sztuki. Rocznik 1938. Jeden z najbardziej aktywnych artystów akcji na świecie. Członek Grupy Krakowskiej. Działa też w ramach akcji The Black Market International, stowarzyszenia prekursorów sztuki performance. Studiował architekturę i malarstwo. Od 1967 wykonał ponad 250 performance'ów w 26 krajach, m. in. W Europie, Izraelu, USA, Kanadzie, Japonii. Uczestniczył w festiwalu sztuki w Edynburgu, Documenta 8 w Kassel, Edge 88 w Lodynie, NIPAF w Japonii i wielu innych. Jego działania takie, jak choćby Champion of Golgota, NIC albo Rąsia przeszły do historii sztuki akcji. Jest autorem licznych tekstów teoretycznych i opisów dokumentujących sens i przebieg swojej pracy twórczej (książki: "Podręcznik" "Zasobnik" "Podnośnik" "Statecznik"). W tym roku zgodził się być kuratorem festiwalu Zamek Wyobraźni w Słupsku, gdzie zainspirował Sympozjum Realności Poetyckiej.

Ewa Zarzycka
Performerka. Tworzy działania w formie opowieści o sztuce, filmy, wyznania. Ukończyła studia we wrocławskiej PWSSP w 1978 roku. Napisano o niej, że "łączy powagę i intelektualną dociekliwość z postawą ironicznego dystansu". Jej główne działania to: "Sztuka w towarzystwie" (1980, Galeria Labirynt, Lublin), "O przystosowaniu" (1984, Zakład nad Fosą, Wrocław), "Kardynał i Grubaska - twórcy kultury" (1985, film, STK, Łódź), "Rozmowy w bibliotece... albo kłopoty z 18-letnią córką" (1989, "Lochy Manhattanu", Łódź), "Przestałam rozumieć to co robię" (1991, Centrum Sztuki Współczesnej, Warszawa) czy "Ewa Z. we Wrocławiu stolicy prehistorii sztuki pojęciowej - jako przykład artystki stojącej wobec konieczności postawienia słupa milowego, a obowiązkiem bycia rozwibrowanym intelektualnie procesem" (1993, Galeria Miejska, Wrocław). Mieszka w Lublinie, czasem w Kazimierzu Dolnym.

W Panelu Dyskusyjnym udział wezmą:

Paul Ardenne, dr
Filozof francuski. Teoretyk i krytyk sztuki. Doktor na Wydziale Historii Sztuki i Estetyki oraz dyrektor prowadzący odpowiedzialny za konferencje z historii sztuki i estetyce na Uniwersytecie w Amien. Współpracuje z takimi pismami jak "Art press", "L'Oil", "Archistorm". Jest też kuratorem wystaw. Jego ważniejsze książki to: "Art, l'âge contemporain" (1997), "L'Art dans son moment politique" (2000), "L'image corps : Figures de l'humain dans l'art du XXe siecze". Jego pole zainteresowań jest ogromne a erudycja zadziwiająca. Ostatnia książka autorstwa Ardenne'a, "Un art contextuel: Création artistique en milieu urbain, en situation, d'intervention, de participation", wywołała sensację.

Grzegorz Borkowski
....

Grzegorz Dziamski, dr hab.
Profesor Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Urodził się w 1955. Historyk sztuki, znawca sztuki akcji. Jeden z pierwszych polskich teoretyków performance'u. Autor szkiców i książek o współczesnej sztuce m.in. Szkice o nowej sztuce (1984), Performance. Wybór tekstów (1984), Awangarda po awangardzie (1995), Od awangardy do postmodernizmu (1996).

Łukasz Guzek, dr
Historyk i krytyk sztuki z Krakowa. Prowadzi portal alternatywny o sztuce "spam.art.pl", w tym także strony "Swidzinski Studies", poświęconej koncepcji kontekstualizmu i osobie jej twórcy (www.spam.art.pl/_new/swidzinski/index.htm). Absolwent Uniwersytetu Jagiellońskiego. Jest autorem rozprawy doktorskiej o sztuce instalacji, ujętej w kategorie przestrzeni i obecności. W latach 88-99 prowadził galerię QQ. Jest współzałożycielem i wiceprezesem Stowarzyszenia Fort Sztuki.

Iwona Lorenc, prof. dr hab
Profesor w Instytucie Filozofii Uniwersytetu Warszawskiego. Redaktor naczelna pisma "Sztuka i filozofia". Zajmuje się fenomenologią, współczesnymi teoriami estetycznymi, hermeneutyką sztuki. Interesują ją filozoficzne przesłanki teorii twórczości artystycznej, rytm w sztuce, związek między świadomością a przedstawieniem. Jest autorką książek "Dlaczego sztuka? Wprowadzenie do filozofii sztuki", "Logos i mit estetyczności", "Świadomość i obraz. Studia z filozofii przedstawienia".

Kazimierz Piotrowski, dr
Historyk krytyk i filozof sztuki. Urodzony w 1964 roku. Doktorat obronił pod kierunkiem prof. Stefana Morawskiego. Jest wykładowcą filozofii i historii sztuki na ASP w Łodzi. Kurator takich kontekstualnych wystaw, jak "Irreligia", "Inc. Sztuka wobec korporacyjnego przejmowania miejsc publicznej ekspresji", "Neuropa". Autor licznych artykułów o sztuce, rozprawy o Leonie Chwistku, redaktor książki "Promieniowanie myślokształtów: od estetyki do anestetyki". Publikuje we wszystkich najważniejszych polskich pismach poświęconych sztuce i kulturze.

Jan Przyłuski
Antropolog i twórca intermedialny. Urodził się w 1979. Jest doktorantem w Instytucie Sztuki PAN. Zajmuje się filozoficznym kontekstem pojęcia ruchu oraz paradoksami sztuki współczesnej. Bada myśl poststruktuaralną (głównie Gilles Deleuze'a), prace Marcela Duchampa i historię światowego performance'u. Działa indywidualnie, a także w grupie artystycznej Relativo (video, prowokacje, drobna reżyseria wzruszeń). Robi filmy eksperymentalne, pisze o sztuce akcji. Prowadzi też studio filmowe Warszawa Centralna.

Łukasz Ronduda, dr
Kurator Archiwum Polskiego Filmu Eksperymentalnego w Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski w Warszawie. Urodził się w 1976 roku. Tytuł doktora historii sztuki uzyskał w 2005 roku na Uniwersytecie Łódzkim. Wykłada na Wyższej Szkole Psychologii Społecznej w Warszawie i na Uniwersytecie Warszawskim. Pisze o subwersyjnych strategiach twórczych, czyli o przetwarzaniu/dekonstruowaniu/uaktualnianiu istniejących już dzieł i tematów przez sztukę współczesną i czynienia z nich materiału nowej kreacji. Wystawy, które zorganizował to m.in.: Marysia Lewandowska i Neil Cummings, Entuzjaści z Amatorskich klubów filmowych, CSW, Warszawa 2004, Whitechapel Art Gallery, Londyn 2005, Kunst-Werke 2005; The Workshop of the Film Form, Nowy Jork 2004. Prowadzi także programy filmowe, takie jak "Polish Women artists films from the 70s and 80s" w Tate Modern, czy Robakowski/Sharits, Anthology Film Archives w Nowym Jorku.

Michał Woliński
Redaktor naczelny magazynu Piktogram. Niezależny krytyk i kurator sztuki. Pisał m.in. w piśmie Fluid, (tam też jako fotoedytor). Nieoceniony animator i obserwator świata sztuki.

Oraz:
Marilyn Arsen
Bruce Barber
Bartosz Łukasiewicz